Οι Όπερες των Ζητιάνων

«Νέους, ασυμπλεγμάτιστους, ευλαβικά ασεβείς και ουσιαστικά καινοτόμους» χαρακτήρισε η εφημερίδα Καθημερινή τους δημιουργούς της εταιρείας μουσικού θεάτρου «Οι όπερες των ζητιάνων», που ιδρύθηκε στην Αθήνα το 2002 από το συνθέτη Χαράλαμπο Γωγιό, το σκηνογράφο Κωνσταντίνο Ζαμάνη και την υπεύθυνη παραγωγής Γαβριέλλα Τριανταφύλλη με σκοπό την παραγωγή παραστάσεων όπερας και μουσικού θεάτρου χαμηλού κόστους και σύγχρονης αισθητικής.

Σε σαφή αντιπαράθεση με τους αυστηρούς κώδικες του ιδρυματοποιημένου θεάματος που συνήθως γίνεται αντιληπτό με τον όρο «όπερα» και που το καθορίζουν οι δογματικές αντιλήψεις, ο γιγαντισμός, το υψηλό κόστος και η τεχνοκρατικοποίηση τόσο της μουσικής όσο και της θεατρικής έκφρασης, «Οι όπερες των ζητιάνων» δραστηριοποιούνται με στόχο τη δημιουργία μιας «μη δογματικής όπερας», που χαρακτηρίζεται από ισοτιμία ανάμεσα στα μουσικά και τα θεατρικά εκφραστικά μέσα, εκλογίκευση της παραγωγικής διαδικασίας, δημοκρατική στόχευση, ιδεολογική και αισθητική ευελιξία. Φιλοσοφία της εταιρείας είναι πως το μουσικό θέατρο, κάθε άλλο παρά είδος που οφείλει να παράγεται από, και για, «ειδικούς», αποτελεί τέχνη προσβάσιμη σε κάθε λογής θεατές, εφόσον προσεγγίζεται με τον κατάλληλο τρόπο: ως θέατρο, και όχι ως «θέαμα».

Από το 2005 μέχρι σήμερα, «Οι όπερες των ζητιάνων» έχουν παρουσιάσει 18 παραγωγές μουσικού θεάτρου, που εκτείνονται από σύγχρονες αναγνώσεις κλασικών έργων του ρεπερτορίου μέχρι πρώτες εκτελέσεις νέων έργων, και από το πειραματικό μουσικό θέατρο μέχρι την ελληνική οπερέτα και το μιούζικαλ. Το μοντέλο παραγωγής ποικίλει ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του κάθε σχεδίου, έχοντας κυμανθεί από «ορθόδοξες» παραστάσεις με θεσμική υποστήριξη (σε συνεργασία με φορείς όπως το Φεστιβάλ Αθηνών, το Φεστιβάλ Δημητρίων, η Ορχήστρα των Χρωμάτων και το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά) ως «αιρετικά» underground δρώμενα σε συνεργασία με φορείς όπως το State of Sabotage και η Μπιενάλε της Αθήνας, σε χώρους όπως το BIOS, η Knot Gallery, το Δημαρχιακό Μέγαρο Θεσσαλονίκης, το παλιό Χρηματιστήριο Αθηνών και η κατάληψη του θεάτρου Εμπρός. Δίνοντας μεγάλη σημασία στο ιδανικό της συσπείρωσης των υγιών δυνάμεων, η εταιρεία «Οι όπερες των ζητιάνων» έχει συνεργαστεί με διάφορους μουσικούς και θεατρικούς οργανισμούς ανάλογης ιδεολογίας και βεληνεκούς, όπως η Neukollner Oper, το dissonArt ensemble, το ARTefacts ensemble, το σύνολο Latinitas Nostra, η ομάδα vasistas κ.ά. Έχει, τέλος, συμμετάσχει σε τρεις πλήρεις ηχογραφήσεις μουσικοθεατρικών έργων: της όπερας-παρωδίας Η Κοκκινοσκουφίτσα και ο (καλός) λύκος (κυκλοφορεί σε CD από την Ορχήστρα των Χρωμάτων) και του λαϊκίστικου ορατορίου Νέα Ελλάδα (The Making-Of) (κυκλοφορεί διαδικτυακά από τη ΦΥΤΙΝΗ) του Χαράλαμπου Γωγιού, και του μιούζικαλ του Νίκου Κυπουργού Σιωπή, ο βασιλιάς ακούει (υπό έκδοση).

«Οι όπερες των ζητιάνων» δεν διαθέτουν μόνιμη στέγη ούτε σταθερή πηγή χρηματοδότησης. Έχουν επιχορηγηθεί δύο φορές από το Υπουργείο Πολιτισμού, για τις καλλιτεχνικές περιόδους 2009–2010 και 2011–2012. Τα 3/4 της δεύτερης επιχορήγησης παραμένουν ως σήμερα ανεξόφλητα.

«Μπράβο στις Όπερες των ζητιάνων και εύχομαι να συνεχίσουν με το ίδιο πάθος.» Στέφανος Λαζαρίδης

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Διεύθυνση: Αγ. Δημητρίου 10, 14568, Κρυονέρι Αττικής
Ιστοσελίδα: thebeggarsoperas.gr
E-Mail: info[at]thebeggarsoperas[dot]gr
Twitter: https://twitter.com/beggarsoperas
Facebook: http://www.facebook.com/thebeggarsoperas