Ο Stephen Ritz είναι εκπαιδευτικός από το Μπρονξ, ο οποίος πιστεύει ότι οι μαθητές θα πρέπει να αναπτύσσουν τις ικανότητες και τη δημιουργικότητά τους εντός του σχολείου και να μην περιορίζονται από αυστηρά σχολικά χρονοδιαγράμματα, τα οποία τους στερούν την παιδικότητα και τον αυθορμητισμό τους.
Με αυτό το σκεπτικό, θέλησε να πραγματοποιήσει ένα πρωτοποριακό πείραμα αστικής καλλιέργειας με τη συμμετοχή των παιδιών του σχολείου.
Στην αρχή, ο Ritz είχε να αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα. Σε μία "διατροφική έρημο", όπως είναι το Μπρονξ και με μαθητές που είχαν πολύ χαμηλό ποσοστό αποφοίτησης, το οποίο μετά βίας άγγιζε το 17%, η δουλειά του δασκάλου φάνταζε πολύ δύσκολη. Από την άλλη, είχε να διαχειριστεί παιδιά που πεινούσαν, ήταν άστεγα ή έμεναν σε ανάδοχες οικογένειες, τα οποία συχνά έμπλεκαν σε καυγάδες και ακροβατούσαν ανάμεσα στην εγκληματικότητα και τη βία.
Το 99% των μαθητών του σχολείου είχε κάνει αίτηση για παροχή ολόκληρου ή μερικού συσσιτίου, επειδή οι γονείς τους αδυνατούσαν να τα θρέψουν επαρκώς. Ακόμη, το 70% των μαθητών θεωρούνταν ως παιδιά με "μαθησιακές δυσκολίες".
